XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

oartu, geixo itzeetik zaletutzen direnak ta gizartek ere, ekin aldietako moteltzen direla ta bizitza (gaur beñepein) dakizute ez da adimen arrazoi utsez bizitzen, gero ta geigo naimen bizigoa bear da; lana pen betik bere izardiekin irabazi bearra izan badu gizakumek ogia, oraingo izardia minkor aitukorragoa da, zaiñ biziña da ta.

Beida euskaldun gaztek ze ikurritz jarriko nitueken zeon t'Euskalerriñ ikurri orretan jan, lo, laneeri ekiñ alai ta jarrai.

Orrela garbi, neurri ta lankor euskaldun gaztea dala, aberrie altxako da ta maitatuz, Abertzaletasun sutsun (ez mingañen bakar) degu euskaldun guziok batuz t'elkartuz, burdiñaga egokiena, altsuena, gure Erri maitea jasotz, berjaben bidetzeko.

Ta zueri agurtzeko asken itz bi: Euskaldun fededun esan izan oi da, bai egiz ta gorde bada sinismen fede ori, berak dakarren itxaropen, indar ekinkorra da ta bearra dezuete baska egoki zuen biozkadari emanez, pake, gentz ta zorion izateko.